KONKURS! WYGRAJ 200 ZŁ DO MOODO!

Dzisiaj mam dla Was jesienną niespodziankę! Na pewno uzupełniacie teraz szafy o cieplejsze części garderoby. Wraz z marką Moodo postanowiliśmy Wam to ułatwić przygotowując dla Was konkurs. Do zgarnięcia są trzy bony o wartości 200 zł na zakupy w Moodo, a zasady są banalnie proste! 

1. Polub fanpage Patrycja Tyszka Blog oraz Moodo 

2. W komentarzu pod tym postem zostaw swój adres e-mail oraz odpowiedź na pytanie konkursowe: Dlaczego akurat Ty powinnaś/powinieneś wygrać bon 200 zł na zakupy w Moodo? Liczę na Waszą kreatywność! Wszystkie chwyty dozwolone:). 

3. Konkurs trwa od 10.10.2014 do 17.10.2014 godz. 23:59. 

4. Komentarz pod postem możesz zostawić tylko raz. 

18.10.2014 wybiorę trzy najbardziej kreatywne odpowiedzi. Wyniki ogłoszę w tym poście, a ze zwycięzcami skontaktuję się mailowo. 

Poniżej dwie stylizacje z rzeczami Moodo oraz moje ulubione zestawienia z obecnej kolekcji. Może przydadzą Wam się podczas realizacji zakupów z wygraną. 

Spodnie, koszula, sweter- Moodo

Koszula- Moodo

Kochani, 

Mam już dla Was wyniki konkursu. Muszę przyznać, że wybór nie był łatwy. Od wczoraj dokonywałam selekcji i uwierzcie, że nie mogłam się zdecydować. Poniżej zamieszczam odpowiedzi zwycięzców, z którymi niebawem skontaktuję się mailowo. Dziękuję wszystkim za udział w konkursie. Postaram się żeby było ich coraz więcej:).

~~~~

Za oknami już szaro, lato się ulotniło,

A jesień swoje zimne korzenie po świecie rozpuściło,

Chciałabym spacerować wśród chłodnej przestrzeni,

Spoglądać jak drzewa i ptaki, wiatrem są oburzeni.

I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie moja garderoba,

Z nią gwarantowana jest nie jedna poważna choroba !

Bo się w niej znajdują bluzeczki, spodenki i różne topy kolorowe,

Gdzieś w kącie leżą ewentualnie jakieś buty sportowe.

Hmm, no i co tu zrobić, jak nie ma co na siebie włożyć,

Jedynie wyjście to do łóżka się położyć.

Leżeć i leżeć pod ciepłą kołderką,

Być swojego filmu jedyną reżyserką.

AKT 1 scena 1 : LATO

Ach, moje lato, gdzie Ty się podziewasz,

Czy mojej tęsknoty się teraz spodziewasz ?

Samotna w żalu czekam z utęsknieniem,

Jak mnie zaszczycisz swoim słonecznym promieniem.

Gdy będę mogła założyć swoje letnie ubrania,

Bez zbędnego marudzenia i babci gadania:

„Wnusiu kochana, ubierz się dziś cieplutko,

Bo za oknem wiatr wieje- będziesz chora złociutko ‘’

Móc spacerować o świcie, czując otulające promienie,

Już za tobą tęsknie, czekam – bo takie lato ja sobie cenie!

AKT 1 Scena 2 : JESIEŃ

No i odeszło, pognało w świat daleki,

Nie potrzebując już mojej troski, opieki.

Ale zostawiło coś po sobie, lecz nie do końca mi to odpowiada,

Bo choć piękna złota jesień – to deszczowa się zapowiada !

A ja nie mam nic ciepłego do ubrania,

I na nic pójdą me wszystkie starania.

Jesień chłodna, więc ciepło trzeba się ubierać,

Bo z zimnem jak wiadomo nie wolno zadzierać.

Jak raz podpadniesz, to będziesz ciągle chorowała,

A jesień nad tobą nie będzie się litowała !

Zimna i deszczowa – to jej cechy nieubłagane,

Choć przez ciepłe i modne stylizacje mogą być pokonane .

AKT 1 Scena 3 : NADZIEJA

Nadzieja to coś ważnego, choć mówią, że nie popłaca,

Choć tak naprawdę to wszystko czego chcemy w ratach nam wypłaca.

Moją nadzieją dzisiaj, jest wygrana walka o kartę upominkową,

I nie chodzi tu wcale o kartę bankową.

Bon do sklepu Moodo jest do wygrania,

A w sklepie znalazłabym swoje wymarzone ubrania.

Więc bardzo bym prosiła, o wzięcie pod uwagę,

I serdecznie dziękuje za przemiłą zabawę.

Dzięki temu upominkowi zmieniłabym swej szafy wyposażenie,

„Abrakadabra” i swe letnie ciuchy na cieplejsze wymienię.

AKT 1 Scena 4 – OSTATNIA

Bon powinien trafić do mnie, ponieważ…

Chciałabym modnie wyglądać,

Maślanymi oczkami na siebie spoglądać,

Mieć swoje upragnione ubrania na każdy dzień tygodnia,

A przecież to nie jest żadna ciężka zbrodnia.

Marzenia i nadzieje ma każdy i nie są karalne,

A wręcz przeciwnie – często opłacalne.

Więc prosić bym chciała, aby bon powędrował do mej osoby,

A odmienię na zawsze zasoby swej garderoby.

THE END !

~~~~

„Mooda w krainie czarów” 

Pytanie: „Dlaczego księżniczka Zofia potrzebuje bonu od Moodo?”

Prolog:
Moodo to niezwykła kraina najpiękniejszych na świecie ubrań niczym z baśni 1000 i jednej nocy. Nawet jeśli wchodzisz tu jako Kopciuszek, to i tak wyjdziesz przemieniona w piękną, pełną czaru i powabu księżniczkę. Jest kolorowo, jest magicznie - w tym fantastycznie wyposażonym w same cudowności, skarby i perełki jak u syrenki Arielki świecie Moodo. W krainie tej nie ma złych duszków czy czarownic, są za to dobrotliwe wróżki w postaci promocji, co by każda mała i duża dziewczynka mogła z uciechą włożyć do swego koszyka same „rarytasy” i wędrować z nimi hen do swej szafy jak Czerwony Kapturek wędrował do swojej babci, ale tym razem bez przeszkód, bo po wyklepaniu magicznego „order”

Rozdział 1:
Była sobie księżniczka Zofia co słuchać nie chciała swojej macochy, czasem tylko była posłuszna a w resztę dni odstawiała fochy. Była ona jednak w głębi duszy bardzo skromna i miła, mimo swego statusu, od pracy nie stroniła. Razu pewnego po wodę się wybrała do studni co mnóstwo magicznej wody w sobie miała, jednak się okazało, że ani jednej kropli tam się nie ostało. Księżniczka Zofia na sam dół do studni zejść postanowiła, szybko i ze zwinnością to zrobiła. Wody jak nie było tak nie było, ale coś innego w oczy jej się rzuciło. Istne cudo, piękność w całej krasie, co tylko w marzeniach taką ma się, kolor beżowy – księżniczce przystoi i od królewiczów zacznie się roić. „Wezmę ją z chęcią” – rzekła bez wahania, w całym hrabstwie nie ma nikt takiej w swych posiadaniach. Kurteczkę schowała pod swą suknię długawą i zajęła się niewiadomym brakiem wody sprawą. Zdążała właśnie do źródła następnego gdy ujrzała w oddali królewicza wysokiego. Był to miejscowy kasanowa – przystojny jakich mało, każdej niewiaście przy nim lico rumieniało. A Zofia na siebie wtem spojrzała i z przerażenia zapiszczała, bo szata brudna i brzydka była, czupryny nawet wcześniej nie umyła i uciekać postanowiła przez knieje i lasy do pałacu na skróty, aż poniszczyła sobie buty i gdy na miejsce już wróciła blada nagle się zrobiła, bo oto kurtkę po drodze zgubić musiała - z tego wszystkiego się rozpłakała :(

Ciąg dalszy nastąpi … W rozdziale 2 – księżniczka Zofia otrzymuje bon na 200 zł do magicznego, owianego najlepszą sławą sklepu Moodo i już nigdy nie będzie musiała wchodzić do studni by znajdować tam ciuszkowe perełki ;) Wystarczy karta Moodo, która spełni najskrytsze marzenia Zofii…

~~~~

Od 3 lat jestem mężczyzną spełnionym,
Przez swoją rodzinę na pewno docenionym,
To było 3 lata temu… pamiętam to jakby wczoraj było,
W jednej krótkiej chwili moje życie się odmieniło.
Narodziła mi się córka, żona była szczęśliwa,
Nie była wtedy już dla mnie tak bardzo złośliwa.
Cieszyłem się jak nigdy, czułem że mam nową rodzinę,
Płakałem ze szczęścia prawie godzinę. 
Z żoną jak to z żoną, kłótnie tez bywały,
Ale chwile później, humory się nam zmieniały.
Kocham moje dwa szczęścia, są moim całym światem,
Moim indywidualnym, pięknym rozkwitającym kwiatem.
Dlatego chciałbym ten bon wygrać dla mojej żony,
Która jest księżniczką, choć nie nosi na głowie korony.
Choć czasem mnie do nerwów doprowadza,
Choć czasem z mym zdaniem się też nie zgadza,
Choć czasem mam ochotę sprawić jej porządne lanie,
To uwielbiam jej to odmienne , prywatne zdanie.
Wczoraj były jej urodziny, z utęsknieniem czekała aż wrócę z pracy,
Gdy do domu zawitałem, obiad podała mi na srebrnej tacy.
Pomyślałem, że zwariowała, do głowy mi nie przyszło że ma urodziny,
A ona do mnie „Kochanie mamusia wpadnie w odwiedziny”.
W mej głowie zapaliła się lampka czerwona,
Dlaczego w jednej chwili stała się zasmucona.
Dopiero gdy w ciemnym pokoju leżałem samotnie,
Gdy czułem się jak nigdy osamotniony i markotnie,
Przypomniałem sobie jaki to dzień właśnie przemija,
Czułem jak nóż z żalu w jej serce się wbija.
Zapomniałem…
Żona jak nigdy, nie wspomina o tym incydencie,
A ja chciałbym wygrany bon podarować jej w prezencie.
Chciałbym aby na jej twarzy, uśmiech szeroki zagościł,
Aby każdy, jej ciuchów nowych zazdrościł.
Wiem, że uwielbia robić zakupy, dlatego z bonu byłaby zadowolona,
Jestem pewien, że prezentem byłaby zniewolona.
Dlatego pomóżcie mi i mej pamięci niedoskonałej,
Bo chce żeby była szczęśliwa- na jej punkcie oszalałem.